در طیف سرامیک مشکی، نوارهایی بین 3100-3700 سانتی متر-1 را می توان مشاهده کرد و با حضور H2O و OH همراه است زیرا سیمان می تواند مقداری رطوبت باقیمانده داشته باشد.
آب جذب شده توسط گچ با نوار واقع در 3550 سانتی متر-1.28 دو نوار، یکی در 1623 سانتی متر-1، و دیگری کوچکتر در 1684 سانتی متر-1، در طیف سیمان انیدرید قرار دارد.
که به دلیل آن وجود آب جذب شده توسط سولفات ها نوارهای واقع در 1796، 2513، 2875، 2983، و 1350-1550 سانتی متر-1 به دلیل وجود کربنات کلسیم در سیمان ایجاد می شوند، به همان ترتیبی که وجود کربنات ها با نوارهایی که در 1428 سانتی متر قرار دارند مرتبط است. 1، 714 سانتی متر-1، و 878 سانتی متر-1.
علاوه بر این، دو باند اصلی، شدید و تیز (926 و 878 سانتی‌متر-1) با ارتعاشات کششی/کششی Si-O cm-1 آلیت و نوار 523 سانتی متر-1 با ارتعاشات تغییر شکل O-Si- همراه است.
O از سیلیکات های اصلی در سیمان. 29 نوارهای مشخصه سولفات ها به طور کلی در محدوده 1100-1200 سانتی متر-1 یافت می شوند.
تفسیر این ناحیه از طیف دشوار است زیرا سولفات ها پیک های زیادی ایجاد می کنند و در نتیجه همپوشانی ایجاد می کنند. نوار واقع در 1092 cm-1 مربوط به سولفات کلسیم بی آب (CaSO4) است، در حالی که نوارهای واقع در 602 و 660 cm-1 با سولفات کلسیم نیمه هیدراته (CaSO4·½H2O) مرتبط هستند.
کاشی‌های سرامیکی به‌طور سنتی چندین روز طول می‌کشید تا پایه‌های سفالی ابتدا پخته می‌شد و پس از اعمال لعاب و هر گونه تزئین، دوباره پخته می‌شد.
روش‌های مدرن از یک شلیک استفاده می‌کنند و می‌توانند در کمتر از 20 دقیقه کامل شوند. برای دستیابی به انقباض پخت بسیار کم و یکنواخت، بدنه‌های کاشی‌های مدرن از خاک‌های نسوز ریز آسیاب شده و مخلوط یکنواخت با حداقل مواد روان‌کننده ساخته می‌شوند.
یک دستور پخت معمولی شامل 35 درصد خاک رس گلوله ای، 15 درصد خاک رس چینی، 10 درصد سنگ آهک و تا 15 درصد ضایعات کاشی آسیاب شده است (پرنتیس، 1990).
